Hodowla ptaków to pasja wielu osób, ale wszyscy, którym zależy na dobrej kondycji gołębi, powinni uważać na choroby, które mogą dotknąć skrzydlatych podopiecznych. Wiele z nich może wymagać opieki w lecznicy. W powrocie do dobrej kondycji mogą zaś pomóc preparaty dla gołębi, a także uzupełnienie diety ptactwa o wybrane suplementy.

Choć ptaki te są niezwykle popularne i niewiele osób zdaje sobie sprawę, jak wymagającą pracą jest hodowla gołębi, hodowcy przykładają wielką wagę do ich odpowiedniego żywienia i jakości karmy. Wszystko dlatego, że to właśnie od dobrze dobranej mieszanki ziaren można cieszyć się zdrowymi i pięknymi osobnikami, które przynoszą dumę swoim właścicielom. W tym artykule przedstawiamy najważniejsze tajniki żywienia w zależności od ich wieku oraz pory roku – zapraszamy!

Okresem, w którym ze szczególną troską trzeba podejść do opieki nad ptactwem, jest czas pierzenia się gołębi. Organizm ptaków potrzebuje wtedy wsparcia od ich opiekunów – proces ten jest bowiem ważny z kilku powodów, a do tego rzutuje na przebieg kolejnego sezonu lotnego. Pióra pełnią wiele funkcji: zapewniają izolację termiczną, chronią przed wodą i różnymi urazami, a przede wszystkim odpowiadają za możliwość latania. Jeśli będą w dobrym stanie, przełoży się to na wyniki osiągane w sezonie lotnym. Jak więc zająć się gołębiami w trakcie pierzenia?

Katar zakaźny jest chorobą dróg oddechowych. Jak większość chorób cięższy przebieg ma w przypadku gołębi młodych niż dorosłych. Choroba ujawnia się zwłaszcza w stanach osłabienia organizmu. Zarażenie następuje drogą kropelkową, przez wodę pitną, odchody, karmę.

Choroba wywoływana przez bakterie Salmonella. Jest szczególnie niebezpieczna dla młodych osobników, wśród których może przerodzić się w epidemię dziesiątkującą stado. Przebieg choroby u osobników dorosłych jest zwykle powolny i długotrwały, rzadko śmiertelny.

Z początku obserwuje się zwiększoną płochliwość, utratę apetytu, wzmożone pragnienie. Do tych objawów dochodzi (kał wygląda jak długa nitka oblana kałużą) a następnie zaburzenia układu nerwowego – skręcenie szyi (utrudnia albo wręcz uniemożliwia pobieranie pokarmu i wody), paraliż, nieskoordynowane ruchy.

Rozróżnia się trzy odmiany choroby:

• odmiana gardłowa – serowate żółte twory w gardle utrudniają oddychanie, jedzenie i picie;
• odmiana pępkowa – pasożyty dostają się do organizmu z misy lęgowej poprzez niezamknięty pępek pisklą. Pod skórą powstaje wrzód, który po rozcięciu ukazuje serowaty żółty guzek
• odmiana organowa – niezahamowana infekcja w pępku i gardle rozprzestrzenia się na wszystkie narządy organizmu ptaka.

Występują cztery odmiany salmonellozy:

• odmiana jelitowa 
• odmiana stawowa 
• odmiana organowa 
• odmiana nerwowa 

Objawami kokcydiozy są: brak apetytu, apatia, biegunka – na skutek uszkodzenia nabłonka jelita. Biegunka jest rzadka, wodnista, czasami śluzowa. Zniszczenie śluzówki jelita to doskonała droga zakażenia dodatkowymi chorobami – salmonellozą, trichomonadozą itp

Do podstawowych objawów choroby zalicza się światłowstręt, zapalenie spojówek, katar i biegunkę. Powieki gołębi są obrzmiałe, niekiedy sklejone. Ich swędzenie prowadzi do nieustannego drapania – pióra wokół oczu są zmierzwione a skóra na głowie niejednokrotnie pokaleczona